Η ελληνική περίληψη ακολουθεί την αγγλική.
This is a paper published at the Journal of Risk and Financial Management, vol 14, no 4 – Special Issue: Monetary plurality and crisis.
https://www.academia.edu/48965558/Persistent_food_shortages_in_Venetian_Crete_A_first_hypothesis
Abstract
This paper examines the persistent food shortages in the island of Crete under Venetian rule (1204–1669) through the prism of the monetary system of Venetian territories and in combination with the other economic policies of the Venetian empire. From the available sources and analysis, it seems that the policies of Venice which prioritised the food security of the metropolis, the financial support to the elites, and the elite-favouring monetary and taxation system were contradictory and self-defeating. In particular, the monetary structure of the colonial economy and the taxation system seem to have been forcing both Cretans and Venetian settlers to produce wine for export instead of grain
despite the repeated food shortages. The parallel circulation of various high-value (white money) and low-value (black money) currencies in the same economy and the insistence of the Venetian administration to receive taxes in white money seems to have been consistently undermining the food security policy adopted by the same authorities. The paper contributes to the discussion of how parallel currencies can stabilise an economy or can create structural destabilisation propensities, depending on coeval economic structures that usually go unexamined when we examine monetary instruments.
Keywords: parallel currencies; black money; white money; Venice; Crete; food security
Η μελέτη έχει δημοσιευθεί στο Journal of Risk & Financial Management, τ. 14, νο. 4.
Περίληψη
Η παρούσα μελέτη εξετάζει τις συνεχείς ελλείψεις τροφίμων στο νησί της Κρήτης υπό Βενετική διοίκηση (1204–1669) μέσα από το πρίσμα του νομισματικού συστήματος των Βενετικών περιοχών σε συνδυασμό με τις άλλες οικονομικές πολιτικές της Βενετικής αυτοκρατορίας. Από τις διαθέσιμες πηγές και την ανάλυση, φαίνεται ότι οι πολιτικές της Βενετίας που έδωσαν προτεραιότητα στην επισιτιστική ασφάλεια της μητρόπολης, την οικονομική στήριξη στις ελίτ και το ευνοϊκό στις ελίτ νομισματικό και φορολογικό σύστημα, ήταν αντιφατικές και αυτοκαταστροφικές. Συγκεκριμένα, η νομισματική δομή της αποικιακής οικονομίας και το φορολογικό σύστημα φαίνεται ότι ανάγκασαν τόσο τους Κρητικούς όσο και τους Βενετούς εποίκους να παράγουν κρασί για εξαγωγή αντί για σιτηρά, παρά τις επανειλημμένες ελλείψεις τροφίμων. Η παράλληλη κυκλοφορία διαφόρων νομισμάτων υψηλής αξίας (λευκού χρήματος) και χαμηλής αξίας (μαύρο χρήμα) στην ίδια οικονομία και η επιμονή της Βενετικής διοίκησης να εισπράττει φόρους σε λευκό χρήμα φαίνεται να υπονομεύει συνεχώς την πολιτική επισιτιστικής ασφάλειας που υιοθετήθηκε από τις ίδιες αρχές. Η μελέτη συμβάλλει στη συζήτηση για το πώς τα παράλληλα νομίσματα μπορούν να σταθεροποιήσουν μια οικονομία ή μπορούν να δημιουργήσουν τάσεις αποσταθεροποίησης, ανάλογα με τις σύγχρονές τους οικονομικές δομές, οι οποίες συνήθως δεν εξετάζονται όταν ερευνούμε νομισματικά εργαλεία.
Λέξεις-κλειδιά: παράλληλα νομίσματα, μαύρο χρήμα, λευκό χρήμα, Βενετία, Κρήτη, επισιτιστική ασφάλεια.
Ριζικά Οικονομικά - Grassroots Economics 